محمدتقی اکبرنژاد: ریشه معضلات مردم ایران در سیاست و گفتمان انقلاب ۵۷ است. با نوعی تشیع زیدی در حکمرانی‌مان مواجهیم. بدون ملاحظه رویکردهای فرهنگی و تربیتی دین، فقط جهاد و اجرای حدود را برای حکومت در نظر می‌گیرند. وقتی مردم ۴۶ سال است که در شرایط اضطرار زندگی کنند، باید بپرسیم چه ضرورتی داشت که در سال ۵۷ انقلاب شود؟
علی صابری تولایی: مسئله اصلی چه در زمان شاه و چه در جمهوری اسلامی، توزیع نابرابر ثروت بوده است. به همین دلیل سال ۵۷ انقلاب شد. می‌توان از آموزه‌های اسلامی نظریه عدالت را استخراج کرد. مشکل این است که لیبرالیسم اقتصادی دست در دست فقه سنتی، عدالت اجتماعی را به حاشیه رانده است. شاه‌کلید حل مسئله، بازگشت به جمهوریت است.
